ایران ، جایی که برای سگ ها هم ترسناکه ! از کشتن سگ های بیگناه توسط دولت و از طرفی سرسختی در مورد به سرپرستی گرفتنشون گرفته تا جریمه های سنگین برای یه پیاده روی ساده !

به هر حال بریم ببینیم ویژگی هایی نژادی که تونسته اینجا جون سالم به در ببره چیه :

یکی از قدیمی ترین نژاد ها ، آنها مثل باد سریع ، مثل یک سوپر مدل لاغر و بی سر و صدا در خدمت صاحبشان هستند …
سالوکی که به آن سگ تازی ایرانی، سگ عربی یا تازی غزال نیز گفته می شود، مانند سایر سگ های تازی دارای پاهای بسیار بلند و باریک، با بدنی لاغر، کمر باریک و قفسه سینه تو رفته است . این ویژگی های بدنی سالوکی را به سریع ترین نژاد برای پرورش به عنوان یک شکارچی تبدیل کرد

یک تازی ایرانی به راحتی تمیز و مرتب می‌شه اما آموزش اون چالش برانگیزه و نمی‌ شه به قلاده ای که تو دستتونه اعتماد کنید. این سگ ها برای زندگی آپارتمانی یا برای تنها موندن در خونه اصلا مناسب نیستند و به فضایی برای پرسه زدن نیاز دارند، ترجیحاً در حیاطی با حصار بلند . همچنین بهتره که یک سرپرست با تجربه که به اندازه کافی صبور و در عین حال پاسخگوی فعالیت بدنی بالای اون ها هم هست در کنارشون باشه . به سالوکی خودتون عشق و مراقبتی را که میل دارند بدهید و یک همراه وفادار و همیشگی خواهید داشت.

نگاه کلی :

درباره نژاد تازی ایرانی :

ریشه سالوکی در شن‌های زمان گم شده است، اما اعتقاد بر اینه که تاریخچه اون به دوران باستان بازمی‌گردد و شایسته نامی است که پرورش دهندگان عربش به او داده اند : نجیب . سالوکی برای سرعت، قدرت و استقامتش پرورش یافته است، ویژگی هایی که در سر بلند و باریک و بدن براق و در عین حال عضلانی او مشهود است.

سالوکی زیبا اما محجوب و بدون اینکه بیش از حد خودنمایی کند، مهربان است. هر کسی شایسته همراهی یک سالوکی نیست و افرادی که این افتخار رو دارند واقعا قدردان آن هستند

سالوکی ها به دلیل ظاهر عجیب و غریب خود بسیار مورد تحسین هستند ، اما همه برای زندگی با این شکارچی که دارای روحیه مستقل است مناسب نیستند . هر حرکتی، خواه یک سنجاب، گربه یا ماشین کنترلی باشه، غریزه تعقیب سالوکی را فعال می کنه و در یک چشم بر هم زدن سرعت اون به 48 تا 56 کیلومتر در ساعت می رسه. مگه اینکه توسط یک انسان قوی که طرف دیگه قلاده ای قوی تر رو در دست داره یا جایی که به خوبی محصور شده باشه محافظت بشه،تازی ها شناخته شده‌اند که گربه ها ، بزها، سمورها، روباه‌ها، راکون‌ها، مارها، سنجاب‌ها و گوزن‌ها را تعقیب می‌کنند یا با آنها درگیر می‌شوند.

برای نگه داری از یک تازی نیاز به محوطه ای حصار کشی شده با متراژ تقریبی 100 تا 120 متر دارید . سالوکی یک همراه خوب برای آهسته دویدن شماست البته با یک قلاده و لیش محکم .

سالوکی بدون اجتماعی شدن اولیه و تقویت منظم از طریق آموزش های جدید می تونه ترسو و خجالتی بشه . به طور کلی ساکت اما هوشیار است، او یک نگهبان خوب است، اما یک سگ نگهبان نیست. سالوکی ها در شکار بی باک هستند اما در غیر این صورت غیر تهاجمی هستند.

آموزش سالوکی خیلی سخت نیست اما انتظار اطاعت کاملی را که ممکنه از یک گلدن رتریور داشته باشید نداشته باشید. سالوکی‌ها خودشون فکر می‌کنند و اگه چیز دیگری جالب‌تر از چیزیه که شما از اون می‌خواهید کاملاً خوشحال می‌شوند که شما را نادیده بگیرند. از تکنیک های پاداش غذا و تشویقی استفاده کنید، هرگز اصلاحات شفاهی یا فیزیکی شدید را انجام ندهید.

این نژاد برای خانواده هایی که کودکان زیر 8 سال دارند توصیه نمی شه چون فعالیت بیش از حد اون ها ممکنه باعث آسیب به بچه ها بشه .

چند نکته :

* سالوکی ها عاشق دویدن هستند و به ورزش منظم روزانه نیاز دارند.
* آنها باید هر زمان که در یک حصار مطمئن نیستند ، در قلاده و زنجیر محکم نگه داشته شوند. آنها یک شکارچی هستند و بدون توجه به دستورات صاحب خود به دنبال هر چیز خزدار و در حال حرکت خواهند دوید .
* اجتماعی شدن زودهنگام و مداوم برای این نژاد برای جلوگیری از خجالتی بودن و پرخاشگری مهم است.

*سگ تازی برای آپارتمان توصیه نمی شه. آنها به یک حیاط بزرگ حصارکشی شده نیاز دارند که در آن بتوانند با خیال راحت پرسه بزنند
* تهیه بستر راحت برای سالوکی بسیار مهم است زیرا اون ها چربی بدن کافی که کار یه بالشتک نرم رو براشون انجام بده ندارد.
* سالوکی ها نباید در فضای باز زندگی کنند. آنها با همنشینی انسانی رشد می کنند و اگر برای مدت طولانی تنها بمانند افسرده می شوند.
* اگرچه این سگ ها می توانند همراهانی آرام برای کودکان باشند، اما برای خانه هایی که کودک خردسال دارند توصیه نمی شود.
* سالوکی ها عموماً سگ های ساکتی هستند.

*هنگام آموزش یک سالوکی، ثابت قدم باشید و فقط از تکنیک های پاداش غذا و تشویقی استفاده کنید، زیرا این نژاد بسیار حساس است.
* سالوکی ها سخت کوش هستند و دوست دارند تمیز باشند. آنها ریزش موی کمی دارند و فقط به مسواک زدن هفتگی نیاز دارند.
* سالوکی ها نباید در خانه هایی که حیوانات خانگی کوچک دارند زندگی کنند. حتی با بهترین آموزش، یک سالوکی حیوانات خانگی کوچک را به عنوان طعمه می بیند و سعی می کند آنها را شکار کند.
* سالوکی ها همنشینی سالوکی های دیگر را ترجیح می دهند، اما می توانند با سگ های دیگری هم که طبیعت شکاری ندارند کنار بیایند.

تاریخچه سگ تازی ایرانی :

سالوکی که زمانی به عنوان سگ تازی ایرانی یا تازی غزال شناخته می شد، از دیرباز یکی از قدیمی ترین نژادها محسوب می شد. شواهد ژنتیکی اخیر این موضوع را تایید می کند.

دانشمندان حدس می زنند که سالوکی ها و دیگر نژادهای باستانی از اولین سگ ها هستند و با صاحبان کوچ نشین خود راه خود را در سراسر جهان باز کرده اند. تصاویری از سگ هایی شبیه به سالوکی – با بدنی تازی مانند – بر روی مقبره های مصری مربوط به 2100 سال قبل از میلاد مسیح، حدود 4000 سال پیش، دیده می شود. حکاکی‌هایی از امپراتوری سومری (7000 تا 6000 قبل از میلاد) حتی قدیمی‌تر است که سگ‌هایی را با شباهت چشمگیری به سالوکی‌ها نشان می‌دهد.

فراعنه با سالوکی ها غزال و خرگوش شکار می کردند که اغلب با همکاری شاهین ها همراه بوده است . این سگ ها پس از مرگ با مومیایی کردن مورد احترام قرار می گرفتند. مسلمانان عشایر که عموماً سگ‌ها را به عنوان حیوانات ناپاک تحقیر می‌کردند، سالوکی را هدیه‌ای از جانب خداوند می‌دانستند و آن ها را الهور به معنای نجیب می‌نامیدند.

سالوکی ها تنها سگ هایی بودند که اجازه داشتند در داخل چادر بخوابند. این نژاد ممکن است نام خود را از شهر باستانی سالوک در یمن یا شاید از شهر سلوکیا در سوریه گرفته باشد. نظریه دیگری نشان می دهد که این نام ترجمه کلمه عربی سگ شکاری است.

سالوکی ها در خاورمیانه گسترده بودند و در ایران ، سوریه، مصر، فلسطین، آناتولی، بین النهرین و عربستان یافت می شدند. اولین مورد ثبت شده ورود سالوکی ها به بریتانیا در سال 1840 بود، اما پس از جنگ جهانی اول، زمانی که بسیاری از افسران انگلیسی با آنها از خاورمیانه بازگشتند، این نژاد در بریتانیای کبیر مستقر شد.

علاقه به سالوکی در ایالات متحده کندتر بود. کلوپ سالوکی آمریکا در سال 1927 تأسیس شد، در همان سالی که این نژاد توسط کلوپ کنل آمریکا به رسمیت شناخته شد. اولین سالوکی ثبت شده توسط AKC، Jinniyat of Grevel در سال 1929 بود. امروزه سالوکی گنجینه کمیاب است و در بین 155 نژاد و گونه شناخته شده توسط AKC رتبه 116 را دارد.

اندازه نژاد تازی ایرانی :

نرهای سالوکی 60 تا 70 سانتی متر در شانه ها ارتفاع دارند . ماده ها به طور قابل توجه ای کوچکتر هستند . وزن آن ها بین 16 تا 32 کیلوگرم است.

شخصیت نژاد تازی ایرانی :

سالوکی یک سگ گوشه گیر است، اما به خانواده خود کاملا وفادار است.

با غریبه ها محتاط هستند و اگر در سنین پایین اجتماعی نشده باشند می توانند خجالتی باشند. اجتماعی شدن باید در طول زندگی آنها ادامه یابد. آنها معمولاً با سگ های دیگر کنار می آیند، اما دیگر سالوکی ها را ترجیح می دهند. آن‌ها سگ‌های حساسی هستند و تنش‌های خانه آن ها را تحت استرس قرار می‌ دهد .

سالوکی ها راحتی را دوست دارند و از داشتن ملافه های نرم و دسترسی به مبلمان لذت می برند. مانند گربه ها، آنها در مورد نظافت شخصی سختگیر هستند.

مانند هر سگ دیگری، سالوکی ها در جوانی نیاز به اجتماعی شدن اولیه دارند – قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات مختلف. اجتماعی شدن به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که توله سگ سالوکی شما به یک سگ خوب تبدیل می شود.

سلامت :

سالوکی یک نژاد مقاوم است که از بسیاری از بیماری های ارثی رنج نمی برد. مشکلات زیر ممکن است در تازی دیده شود:

حساسیت به بیهوشی : به دلیل سطح پایین چربی بدن، سگ هایی مانند سالوکی به حساسیت به بیهوشی و برخی داروها شهرت دارند. خوشبختانه، داروهای جدیدی که این روزها در دسترس هستند، خواصی دارند که احتمال واکنش‌های ناخوشایند به داروها را بسیار کمتر می‌کند. بعلاوه، بیشتر دامپزشکان از بیهوشی و نیازهای دارویی خاص سگ های تازی آگاه هستند، اما اگر سالوکی خود را نزد دامپزشک جدیدی می برید، از این بابت مطمئن شوید

Hemangiosarcoma: این سرطان بدخیم در پوشش رگ های خونی و طحال یافت می شود.

Cardiomyopathy: کاردیومیوپاتی باعث افزایش شدید توده عضلانی قلب می شود. DCM شایع ترین شکل کاردیومیوپاتی است و بیشتر نرهای جوان تا میانسال را در نژادهای بزرگتر تحت تاثیر قرار دهد

کم کاری تیروئید: کم کاری تیروئید سطح پایین غیر طبیعی هورمونی است که توسط غده تیروئید تولید می شود. نشانه خفیف این بیماری ممکن است ناباروری باشد. علائم بارزتر عبارتند از چاقی، کندی ذهنی، افتادگی پلک ها، سطح انرژی پایین و چرخه گرمای نامنظم. موی سگ درشت و شکننده می شود و شروع به ریزش می کند، در حالی که پوست سفت و تیره می شود. کم کاری تیروئید را می توان با داروهای روزانه درمان کرد که باید در طول زندگی سگ ادامه یابد. سگی که درمان روزانه تیروئید را دریافت می کند، می تواند زندگی کامل و شادی داشته باشد.

اگر در حال خرید یک توله سگ تازی هستید، یک پرورش دهنده خوب پیدا کنید که مجوزهای بهداشتی و شناسنامه والدین سگ را به شما نشان دهد. مجوزهای بهداشتی ثابت می کند که سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده و از آن پاک شده است.

مراقبت :

سالوکی ها برای زندگی آپارتمانی مناسب نیستند. آنها به خانه ای با حیاط بزرگ و محصور شده نیاز دارند که بتوانند در آن به راحتی بدوند . منطقه دویدن ایده آل برای سالوکی چیزی حدود 100 تا 120 متر طول یا عرض است. حصارها باید حداقل 2 متر ارتفاع داشته باشند در غیر این صورت یک سالوکی به راحتی از روی آن می پرد.

سالوکی خود را هر زمان که در یک حصار بسته نیست، در بند نگه دارید. سالوکی برای شکار پرورش داده شده است و اگر چیزی سریع و خزدار ببیند، تا زمانی که بتواند آن را تعقیب می کند، بدون توجه به دستورات شما برای بازگشت یا توقف.

سالوکی ها برای جلوگیری از تشکیل پینه به بستر نرم و بالشتکی نیاز دارند. مواد غذایی را به خوبی دور از دسترس بینی سالوکی قرار دهید. یعنی پشت درهای بسته یا ارتفاع بیشتر از2 متری

سالوکی‌ها باهوش هستند و به سرعت یاد می‌گیرند، اما همچنین مستقل هستند و می‌توانند سرسخت باشند، که این آموزش را به یک چالش تبدیل می‌کند. برای جلب توجه سالوکی، جلسات آموزشی را کوتاه، سرگرم کننده و جالب نگه دارید. اگر یک سالوکی خسته شود، ترجیح می دهد که یاد نگیرد. از تشویقی استفاده کنید، هرگز از اصلاحات کلامی یا فیزیکی شدید استفاده نکنید.

تغذیه نژاد تازی ایرانی :

مقدار توصیه شده روزانه: 1.75 تا 2.75 فنجان غذای سگ باکیفیت در روز، به دو وعده تقسیم می شود.

اینکه سگ بالغ شما چقدر غذا می خورد به اندازه، سن، هیکل، متابولیسم و سطح فعالیت او بستگی دارد. سگ‌ها نیز مانند انسان‌ها متفاوت هستند و همه آنها به یک مقدار غذا نیاز ندارند.

کیفیت غذای سگی که خریداری می کنید نیز تفاوت ایجاد می کند – هر چه غذای سگ بهتر باشد، تمایل سگ به خوردن آن بیشتر است و کمتر باید آن را در کاسه سگ خود تکان دهید.

سالوکی‌ها سوپرمدل‌های دنیای سگ‌ها هستند و می‌توانند غذاخورهای حساسی باشند. به یاد داشته باشید که آنها قرار است براق به نظر برسند، و شما ممکن است به سختی طرح دنده های آنها را زیر پوستشان ببینید.

رنگ مو و پیرایش :

سالوکی دارای پوشش کوتاه، صاف و ابریشمی است. کل بدن می‌تواند صاف باشد، یا سالوکی می‌تواند دارای موهای بلندتری روی پاها، پشت ران‌ها و گاهی اوقات شانه‌ها و قسمت زیرین دم باشد. گوش های بلند با موهای ابریشمی مانند پوشیده شده است.

سالوکی ها در رنگ های سفید، کرم، حنایی، طلایی، خاکستری و خرمایی، سیاه و خرمایی و سه رنگ (سفید، سیاه و خرمایی) هستند. رنگدانه بینی سیاه یا جگری است.

سالوکی ها یک نژاد تمیز و کم ریزش و بدون بوی سگ هستند. موها را هر هفته برس بزنید تا موهای مرده از بین برود و چربی پوست پخش شود و گره خوردگی ها از بین برود. پاک کردن با یک پارچه مرطوب به طور کلی برای تمیز نگه داشتن سالوکی شما کافی است، بنابراین فقط در صورت کثیف بودن او را حمام کنید.

سایر نیازهای نظافت شامل بهداشت دهان و دندان و مراقبت از ناخن است. دندان های سالوکی خود را حداقل دو یا سه بار در هفته مسواک بزنید تا رسوب تارتار و باکتری های همراه آن از بین برود. روزانه بهتر است.

در صورت نیاز، یک یا دو بار در ماه ناخن های او را کوتاه کنید. اگر می توانید صدای کشیدن ناخن آن ها روی زمین را بشنوید، وقت کوتاه کردن است. ناخن‌های کوتاه ، پاها را در وضعیت خوبی نگه می‌دارند و وقتی سالوکی شما برای خوشامدگویی به آغوش شما می‌پرد، بدن شما را خراش نمی‌دهد.

وقتی سالوکی شما هنوز یک توله است شروع به عادت دادن آن به مسواک زدن و معاینه کنید . به طور مکرر پنجه ها ، داخل دهان و گوش های او را نگاه کنید. نظافت را به یک تجربه مثبت پراز پاداش برای سگ تبدیل کنید که در بزرگسالی برای معاینات دامپزشکی و سایر اقدامات مشکلی نداشته باشید .

DogTime